De zonnemeter bestaat uit een bolletje met 4 lichtgevoelige weerstanden (LDR), onderling afgescheiden door een zwart schermpje.
De reden dat ik er 4 heb genomen is, omdat de zon draait. In deze opstelling is er bij zonneschijn altijd wel één LDR die in de schaduw staat, en dus veschillende weerstanden meet.
Er zijn dus vier verschillende waarden (zie scherm). Uit die vier waarden is straks wel een en ander mee te doen. In ieder geval of de zon volop schijnt, of verscholen achter de wolken.
Hier moet ik nog veel mee spelen om tot bruikbare waarnemingen te komen.
Ook de mate van zonneschijn is goed te meten, maar ook hiervoor geldt, een beetje mee spelen om de goede conclusies te trekken.
Foto-transitoren vs. lichtgevoelige weerstanden.
Jaren geleden al ben ik met een zonnevolger bezig geweest voor een zonnepaneel.
Met het gebruik van foto-transistoren lukte het niet om tegen de zon in te kijken; deze raakten snel in de verzadiging, waardoor er geen bruikbare verschillen meer waren tussen de transistoren onderling.
Bij lichtgevoelige weerstanden speelt dit niet. Zelfs bij de meest felle zon zie je nuances die bruikbaar zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten